FUNDATIA IOAN BARBUS

„Olavo are dreptate” | #OlavoTemRazão

tradução em português está abaixo

Duminica 12 aprilie au avut loc din nou manifestatii anticomuniste uriase in Brazilia.

Daca protestele din 15 martie au fost cele mai mari manifestatii din istoria Braziliei, desfasurate simultan in peste 100 de localitati, iata ca duminica ele s-au extins in aproape 500 de localitati, fara ca cele din marile orase, Sao Paulo, Rio de Janeiro, Porto Alegre sa fie mai mici.

Manifestantii au protestat impotriva Partidului Muncitorilor, PT, si presedintei Dilma Rousseff, care a „castigat” recentele alegeri prezidentiale printr-o frauda electorala asemanatoare din punct de vedere tehnic (si ideologic) celei din Venezuela.

PT guverneaza Brazilia din 2003 (in diferite coalitii) si pe cont propriu din 2010. Sub domnia PT, coruptia a atins culmi fara precedent in istoria Braziliei, marcate de scandaluri de proportii, ca Mensalao (mituirea sistematica a deputatilor opozitiei ca sa voteze proiectele PT) si furturi enorme la compaiile de stat (Petrobras). Violenta stradala a cresut, de asemenea, la cote impresionante – mai ales prin inflorirea traficului de droguri, dar si prin slabirea capacitatii de actiune a fortelor de ordine – ajungandu-se la cca 50-60.000 omoruri pe an. Educatia publica s-a redus la dresura comunista, revolutia culturala s-a impus in ciuda faptului ca majoritatea covarsitoare a societatii braziliene este crestina: copiii sunt expusi de la cele mai fragede varste revolutiei sexuale, la scoala, iar mass media mainstream nu se ocupa decat de propaganda stangista, gay rights, avortism si gender.

Fondatorul PT, fostul presedinte Luis Inacio Lula da Silva este, alaturi de Fidel Castro, fondatorul Internationalei Comuniste a Americii Latine, Forul de la Sao Paulo – FSP. Cei doi au infiintat FSP in 1990 „pentru a recastiga in America Latina ceea ce s-a pierdut in Europa de Est” (declaratie oficiala de la infiintarea FSP) – prin caderea comunismului, simbolizata prin prabusirea Zidului Berlinului. In ultimii ani, FSP, alcatuit din partide comuniste, dar si din organizatii teroriste ca FARC (din Columbia) si MIR (din Chile) a ajuns, practic, sa guverneze mai toate tarile Americii Latine. Spre deosebire de Cuba si Venezuela, Brazilia nu a trecut insa – deocamdata – la nationalizari si la comunizarea (distrugerea completa a) economiei, dar, sub conducerea PT, ea si-a asumat rolul de finantatoare a revolutiei din alte tari guvernate de FSP – in dauna intereselor propriei natiuni si a nivelului de trai al brazilienilor de rand, mai ales al celor mai saraci.

In plus, apartenenta PT la FSP incalca flagrant Constitutia Braziliei, care interzice partidelor politice din aceasta tara afilierea la organizatii straine. PT este, de fapt, un partid comunist. Comunist, revopsit, ca sa para acceptabil dpdv democratic si sa poata trece de alegeri – de indata ce le-a castigat, nu se mai pune problema sa cedeze puterea prin mecanismul electoral normal. Liderii partidului sunt fosti teroristi comunisti din anii 60, guerrilleros, cum le placea sa-si spuna, care la acea vreme au pierdut „lupta armata” pentru putere, dar au castigat mai tarziu prin gramscizarea culturala – din pacate, aici o mare vina apartine multor ierarhi ai Bisericii.

PT continua insa sa se foloseasca de violenta politica prin „armata sa” – asa a fost denumita chiar fostului presedinte Lula da Silva – miscarea paramilitara MST, Movimento Sem Terra, care ocupa prin forta ferme agricole, sub pretextul improprietaririi “celor fara de pamant” pe seama mosierilor bogati; in realitate, MST este o organizatie extrem de bogata, finantata si de la bugetul de Stat, alcatuita din trupe antrenate pentru operatiuni strategice, de forta, fara a se teme de vreo lege.

De cel putin 15 ani, o voce, initial singulara, cea a filosofului Olavo de Carvalho, denunta deriva stangista din cultura, invazia gramsciana a institutiilor, sforariile Forului de la Sao Paulo, natura comunista a PT, legatura intrinseca dintre comunism, coruptie si violenta. In tot acest timp, Olavo de Carvalho nu a incetat sa sustina cursuri online, conferinte, sa scrie carti si articole, sa formeze generatii intregi de discipoli. Iata ca eforturile lui, curajul si, mai ales forta lui intelectuala au dat roade vizibile, recunoscute acum de toata lumea.

olavo carte idiota

Recent, un discipol al lui, Felipe Moura Brasil, a adunat intr-un volum o serie de articole scrise de Olavo de Carvalho si le-a publicat sub titlul „Minimul ce trebuie sa stii ca sa nu fii idiot”. Cartea este un best seller, a trecut deunazi de pragul de 100.000 de exemplare vandute. Exista si un hit, lansat in legatura cu cartea: video.

Iata ca brazilienii ies pe strada cu milioanele, nu mai vor PT, nu vor comunism, nu vor Dilma, nu vor FSP. Manifestatiile nu sunt doar „impotriva coruptiei”, cum ar vrea intelectualii compromisi ai stangii sa prezinte lucrurile – ca intotdeauna, spunand ca unul sau altul dintre lideri, Dilma, de exemplu, a intinat nobila cauza a stangii, dar stanga a ramas nepatata. Nu au lipsit nici interpretarile pur delirante, cum ca pe strazi ar fi „Elita alba contra Dilma”.

"Elita alba contra Dilma"
“Elita alba contra Dilma”

Nu e cazul sa ne asteptam ca agentiile de presa internationale sa redea manifestatiile asa cum sunt, in toata amploarea lor si cu toata claritatea mesajului. Ehei, alta a fost situatia cand cu manifestatiile de extrema stanga din 2013, „movimento passe-livre”, cand se spargeau vitrine si se dadea foc la pravalii, in stil Occupy Wall Street, si la comanda unor sforari de tip Soros-Hrebenciuc. Acelea da, meritau un loc la telejurnal, pe toate meridianele globului – doar Brazilia e o tara cat un continent, ne intereseaza sa stim daca au loc acolo tulburari revolutionare comuniste.

Dar daca ies milioane de oameni, albi, negri, si de toate nuantele intermediare, tineri, batrani, familii cu copii si, mai ales, nu se sparge nimic, nu sunt morti, nu sunt raniti, iar mesajul e „Jos comunismul!”, atunci stirea o sa apara mai mult pe ILD. Ramaneti cu noi, va vom tine la curent.

Protestele sunt in mod explicit anticomuniste si anti-FSP, manifestantii opunandu-se clar transformarii Braziliei intr-o noua Cuba sau o noua Venezuela. Lumea se roaga „Tatal Nostru” pe strada.

Si peste tot se vad pancarte si tricouri pe care scrie „Olavo tem razao!” (Olavo are dreptate!).

Traducerea textului de mai sus, din română în portugheză, realizată de Elpídio Fonseca:

(Elipidio Fonseca e traducator din romana in portugheza si a tradus pana acum carti de Gabriel Liiceanu, Nicolae Steinhardt, Constantin Noica si Andrei Plesu, si are in lucru o carte de Vladimir Tismaneanu.)

“Olavo tem razão”

14 de abril de 2015 • ANCA CERNEA

Domingo, 12 de abril, aconteceram de novo manifestações anti-comunistas gigantescas no Brasil.

Se os protestos de 15 de março foram as maiores manifestações da história do Brasil, desenroladas simultaneamente em cerca de 100 localidades, eis que no último domingo elas se estenderam em aproximadamente 500 localidades, sem que as das maiores cidades, São Paulo, Rio de Janeiro e Porto Alegre fossem menores.

Os manifestantes protestaram contra o Partido dos Trabalhadores, PT e contra a presidente Dilma Roussef, que “venceu” as recentes eleições presidenciais por uma fraude eleitoral semelhante, do ponto de vista técnico (e ideológico) às da Venezuela.

O PT governa o Brasil desde 2003 (em diferentes coligações” e por contra própria desde 2010. Sob o governo do PT, a corrupção atingiu cumes sem precedentes na história do Brasil, marcadas por escândalos de proporção, como o Mensalão (o suborno sistemático dos deputados de oposição para votar os projetos do PT) e furtos enorme na companhia estatal (Petrobrás). A violência nas ruas cresceu, igualmente, a uma cota impressionante – principalmente pelo florescimento do tráfico de drogas, mas também pelo enfraquecimento da capacidade de ação das forças da ordem – chegando a 50-60 mil assassinatos por ano. A educação pública reduziu-se ao adestramento comunista; a revolução cultural impôs-se a despeito de a maioria absoluta da sociedade brasileira ser crista: as crianças, na escola, são expostas desde a mais tenra idade à revolução sexual, e a mass media dominante não se ocupa senão da propaganda esquerdista, dos direitos gay, do abortismo e do gênero.

O fundador do PT, o ex-presidente Luís Inácio Lula da Silva, é, ao lado de Fidel Castro, o fundador da Internacional Comunista da América Latina, o Foro de São Paulo –FSP. Ambos criaram o FSP em 1990, “para reconquistar na América Latina o que se perdeu na Europa Oriental” (declaração oficial da criação do FSP) – pela queda do comunismo, simbolizada pela que derrubada do Muro de Berlim. Nos últimos anos, o FSP, formado de partidos de esquerda, mas também de organizações terroristas como FARC (da Colômbia) e MIR (do Chile) chegou praticamente a governar quase todos os países da América Latina. Ao contrário de Cuba e da Venezuela, o Brasil ainda não passou – por enquanto – à nacionalização e à comunização (a destruição completa) da economia, mas, sob a condução do PT, ele assumiu o papel de financiador da revolução de outros países governados pelo FSO – em detrimento dos interesses da própria nação e do nível de vida dos brasileiros comuns, principalmente os mais pobres.

Ademais, o fato de o PT pertencer ao FSO viola a Constituição do Brasil, que proíbe aos partidos políticos desse país de se afiliarem a organizações estrangeiras. O PT é, de fato, um partido comunista. Comunista, repintado, para parecer aceitável do ponto de vista democrático e poder ultrapassar as eleições – uma vez que as venceu, já não se põe o problema de ceder o poder pelo mecanismo eleitoral normal. Os líderes do partido são ex-terroristas comunistas dos anos de 1960, guerrilheiros, como lhes apraz dizer, que, àquela época perderam a “luta armada” do poder, mas ganharam a mais tarda pela gramscisização cultural – lamentavelmente aqui uma grande culpa pertence a muitas hierarquias da Igreja.

Mas o PT continua empregar a violência política por “Seu exército” – assim mesmo foi chamado pelo ex-presidente Lula da Silva – o movimento paramilitar MST, Movimento sem Terra, que invade pela força firmas agrícolas, sob o pretexto de dar propriedades “aos sem terra” à custa dos fazendeiros ricos; na realidade, o MST é uma organização extremamente rica, financiada pelo erário público, formada de tropas treinadas para operações estratégicas, de força, sem temer nenhuma lei.

Há pelo menos 15 anos uma voz, inicialmente só, a do filósofo Olavo de Carvalho, denuncia a tendência esquerdista da cultura, a invasão gramsciana das instituições, os roncos do Foro de São Paulo, a natureza comunista do PT, a ligação intrínseca entre comunismo, corrupção e violências. Em todo este tempo, Olavo de Carvalho não deixou de dar cursos online, conferências, de escrever livros e artigos, para formar gerações inteiras de discípulos. Eis que os esforços deram frutos visíveis, reconhecidos agora por todo o mundo.

Recentemente, um discípulo dele, Felipe Moira Brasil, reuniu num volume uma série de artigos escritos por Olavo de Carvalho e publicou-o com o título “O mínimo que você precisa saber para não ser um idiota”. O livro é um best-seller, ultrapassando recentemente o limiar de 100.000 exemplares vendidos. Há até mesmo um hit, lançado em relação ao livro: video.

Eis que que os brasileiros, aos milhões, saem às ruas, já não querem o PT, não querem comunismo, não querem Dilma, não querem o FSP.

As manifestações não são apenas “contra a corrupção”, como querem apresentar as coisas os intelectuais comprometidos com a esquerda –como sempre, dizendo que um ou outro dos líderes, Dilma, por exemplo, manchou a nobre causa da esquerda, mas a esquerda permaneceu imaculada. Não faltarem sequer as interpretações puramente delirantes, como a de que nas ruas estaria “a elite branca contra Dilma.”

Não é o caso de esperarmos que as agências de imprensa internacionais apresentem as manifestações tais como são, em toda a sua amplitude e com toda a clareza da mensagem. Ora, ora, outra foi a situação quando, com as manifestações de extrema esquerda de 2013, o “movimento passe-livre”, quando se quebravam vitrines e se tocava fogo nas lojas, no estilo Occupy Wall Street, e no comando das cordas de um tipo Soros-Hrebenciuc. Aquelas, sim, mereciam um lugar no telejornal por todos os meridianos do globo –talvez, porque o Brasil é um país do tamanho de um continente, nos interesse saber se há ali perturbações revolucionárias comunistas.

Mas se saem milhões de pessoas, brancas, negras e de todos os matizes intermediários, jovens, velhos, famílias com filhos e, principalmente, não se quebra nada, não há mortos, não há feridos, e a mensagem é “Abaixo o comunismo!”, então a notícia vai aparecer mais no În Linie Dreaptă. Ficai conosco e vamos deixar-vos ao corrente.

Os protestos são de modo explícito anti-comunistas e anti-FSO, opondo-se os manifestantes claramente à transformação do Brasil em uma nova Cuba ou uma nova Venezuela. As pessoas rezam o “Pai-Nosso” na rua.
https://www.youtube.com/watch?v=3nj5Zs2IYfk
E por toda a parte se vêem cartazes e camisetas em que se escreve; “Olavo tem razão!” (Olavo are dreptate!).
Eis abaixo imagens do protesto do blog de Felipe Moura Brasil:

ANCA CERNEA
Médica de profissão, Anca Cernea é a presidente da Fundação Ioan Bărbuş, filha do ex-líder e senador do Partido Camponês Nacional. Anca Cernea foi vice-presidente da Juventude Universitária Nacional Camponese e da Organização de Juventude do PNŢCD no começo dos anos de 1990. AO tempo do governo CDR, Anca Cernea foi diretora da Direção de Relações Internacionais no quadro do Departamento de Administração Pública Local do Governo da Romênia.

Iata mai jos imagini de la proteste – de pe blogul lui Felipe Moura Brasil:

Puteți sprijini activitatea noastră cu o donație unică sau una recurentă prin Patreon.

 

Anca Cernea

Anca Cernea

De profesie medic, Anca Cernea este preşedintele Fundaţiei Ioan Bărbuş, fiica fostului lider si senator naţional-ţărănist. Anca Cernea a fost vicepreşedinte al Tineretului Universitar Naţional Ţărănesc şi al Organizaţiei de Tineret a PNŢCD la începutul anilor '90. În timpul guvernării CDR, Anca Cernea a fost director al Direcţiei Relaţii Internationale în cadrul Departamentului pentru Administraţie Publică Locală al Guvernului României.

11 comentarii

  1. Anca Cernea
    14 aprilie 2015

    Romania si Brazilia, in ciuda marilor distante, au multe in comun.
    Printre altele, o mare diferenta intre clasa politica – in cea mai mare parte corupta, prin afaceri necurate transpartinice, prin blaturile electorale la care participa asa zisa “dreapta” spre a legitima puterea establishmentului (post)comunist, dar si prin slabiciunea, micimea morala si intelectuala a personajelor – pe de o parte, si, de cealalta parte, societatea, care da dovada de o incredibila maturitate, demnitate si bun simt, intelegand ca de comunism e vorba, exprimandu-si clar opozitia fata de ciuma rosie si atasamentul fata de principile crestine, patriotism, lege, libertate.

    Si in Romania si in Brazilia e aceeasi selectie negativa, care face din clasa politica o oglinda stramba, care nu reprezinta societatea. Iar sursa acestei coruptii structurale a clasei politice e, in ambele tari, in cea mai mare masura, distorsionarea vietii politice de catre comunism – atat in forma sa violenta, terorismul de stat sau “de gherila”, care si-a intiparit urmele acum mai multe decenii, cat, mai ales, minciuna institutionalizata ulterior si reteaua de complicitati politica-media-afaceri, constituind un establishment oligarhic, o tagma a jefuitorilor, care a pus stapanire pe Stat. Altfel spus, starea actuala a clasei politice reflecta lipsa/necesitatea lustratiei, a curatirii de comunism.

    Un extraterestru care ar fi observat, si in Romania si in Brazilia, acum vreo doi ani, pe strada manifestatii stangiste – passe-livre in Brazilia, unitisalvismul din Romania – s-ar intreba mirat, cum de s-a ajuns in nov 2014, si in ultimele luni in Brazilia, la fenomenul exact, dar exact contrar.

    Explicatia pe care i-as da-o extraterestrului ar fi asa: ce ai vazut in 2013 nu era pe bune; erau miscari puse la cale de stanga, de o minoritate revolutionara leninista, fie sub forma gramscist-petista, sorosist-ocupista, sau securist-pesedista, bolsevic-putinista, mungist-craciunelista etc; mesajul era anti-libertate (adica anti-capitalism, antiamericanism), participantii nefiind in stare sa articuleze vreun slogan mai coerent decat acela ca se “p*** pe el de vot” (cam la fel de mult le pasa si de institutii si de domnia legii).

    In 2014 insa, romanii au iesit pentru a apara corectitudinea votului – esenta democratiei, pentru a protesta impotriva comunismului PSD, pentru a apara statul de drept, si a preveni alunecarea Romaniei in afara Occidentului si a Lumii Libere.
    La fel, brazilienii protesteaza (2014-2015) fata de frauda de la vot, fata de deriva comunista sub actiunea PT si FSP – care isi bat joc de statul de drept si ameninta sa scoata Brazilia din Lumea Libera.

    Si culmea! NIMENI NU A TRAS SFORI. Nimeni nu a finantat miscarile respective, niciun partid nu a stat in spate, nicio agentura, niciun ONG. E incredibil pentru o minte de stangist, pentru care nu poate exista o asemenea manifestare masiva SPONTANA din partea societatii, trebuie sa fi fost pusa la cale de cineva – de aceea, si pentru Romania si pentru Brazilia, s-au lansat explicatii din cele mai demente – ca in spate ar sta americanii, evreii, albii, fascistii, etc.
    Si diversi neaveniti au incercat sa se puna in fruntea miscarilor, dupa ce acestea erau deja constituite – incercand sa le deturneze sau, pur si simplu, sa-si creeze un prestigiu nemeritat, urcandu-se pe ele.

    Nici in Brazilia nici in Romania nu exista, din pacate, o forta politica, un partid, in stare sa asume si sa reprezinte aceste asteptari clare, simple si legitime ale natiei – macar sa le inteleaga si sa le dea expresie, si tot ar fi ceva…

    Sa vedem cum se va termina in Brazilia.

    Ca in Romania, stim cum a iesit, pana una-alta. Lui Iohannis i s-a suit la cap, a ajuns sa creada ca toata lumea aia pentru el a iesit, fiindca e el neamt si canta frumos – ca alt merit nu prea am observat sa fi avut, si acum e convins ca poate face cu acest mandat tot soiul de chestii – intre care, sa strambe axa Bucuresti-Londra-Washington lasata de Basescu, sa o traga spre Berlin (si Berlinul sa o duca la Moscova). Si sa convietuiasca armonios cu Ponta – ca doar USL traieste vesnic – si, in general, sa nu se certe cu nimeni (bineinteles, cu nimeni in afara de Basescu), nici macar cu ambasadorul Rusiei, orice mitocanie ar face.

  2. Costin Andrieş
    14 aprilie 2015

    Domnisoara Alina Mungiu Pippidi incerca in toamna deturnarea protestelor anticomuniste si anti-Ponta (“e impecabil”) de la Cluj. Fara succes.
    Rogozanu, Claudiucraciun, Ioana Lupea, AMP insasi, s-au aratati cu totii foarte dezamagiti de protestatari. Domniile lor parazitare nu mai erau in centrul atentiei: https://inliniedreapta.net/se-incearca-deturnarea-protestelor-anti-psd-de-la-cluj-de-catre-fosti-si-actuali-aliati-ai-usl/

    Dupa ce a fot ales presedinte, dsoara AMP si-a reorientat farmecele si i-a sarit dragastos de gat lui Iohannis. Ponta nu mai era destul de impecabil pentru ea: https://inliniedreapta.net/klaus-iohannis-ultima-victima-farmecelor-alinei-mungiu-pippidi/

  3. Theo Hahn
    14 aprilie 2015

    Excelent articol. Și foarte bune vești despre cei care ies în stradă împotriva comuniștilor brazilieni. Sper să nu treacă Dilma & comp. la represalii cu sprijin cubanez, după modelul Chavez-Maduro, înecând în sânge și represiune opoziția.

  4. pista laszlo
    14 aprilie 2015

    Demenţa inginerilor sociali din Brazilia a dus la alterarea identităţii naţionale braziliene.
    Una dintre componentele acesteia este dragostea pentru fotbal combinată cu mândria naţională pentru rezultatele echipei naţionale, cea mai titrată din lume, cu cinci cupe mondiale câştigate.

    În 2014 s-a întâmplat ceva de negândit: oamenii au manifestat împotriva organizării campionatului de fotbal în Brazilia. De fapt împotriva jafului incredibil făcut de guvernanţi sub pretextul “investiţiilor”.
    Stadionul Naţional din capitala Brasilia a avut un buget de 300 mil. dolari. La sfârşitul construcţiei costul a ajuns la suma incredibilă de 900 mil. dolari. Spre comparaţie, o clădire asemănătoare, Stadionul Arena Naţională din Bucureşti a costat 234 milioane euro, pentru o capacitate de 55.600 locuri, respectiv 72.800 stadionul din Brasilia. Şi încă la stadionul din Bucureşti s-a furat la greu.

    Sfidarea poporului de către clica de marxişti-tâlhari nu s-a oprit aici. Stadionul din Brasilia este complet inutil, ca piramidele Maya care erau construite pentru combaterea “climate change”. Aceasta pentru că echipa locală din capitala Brasilia activează în liga a III a a campionatului de fotbal intern şi adună abia 2-3000 spectatori la un meci. De fapt însăşi capitala Brasilia este creaţia unor ingineri sociali demenţi de origine marxistă care doreau ca prin urbanism să schimbe firea omului.

    A fost alterat şi caracterul naţional brazilian. Stereotipul care a existat timp de peste un secol despre brazilieni era acela că sunt oameni veseli şi blânzi, ceea ce era şi adevărat.
    Caracteristica actuală a societăţii braziliene supusă ingineriilor sociale este dezumanizarea. Poliţia omoară circa 2000 de copiii ai străzii pe an, forma cea mai directă şi simplă a “eugeniei”. La noi eşti pasibil de puşcărie dacă omori câini vagabonzi.

  5. Vlad M.
    14 aprilie 2015

    Costin Andries

    Domnisoara Alina Mungiu Pippidi

    Individa nu e singura pe lume, fiind casatorita cu istoricul Andrei Pippidi. ????

  6. Anca Cernea
    14 aprilie 2015

    Tradução de Elpídio Fonseca:

    A Romênia e o Brasil

    A despeito das grandes distâncias, a Romênia e o Brasil têm muito em comum.

    Entre outas coisas, uma grande diferença entre a classe política, na maior parte corrupta por negócios sujos trans-partidários, arranjos eleitorais de que participa a assim dita “direita” para legitimar o poder do establishment (pós) comunista, mas também pelo enfraquecimento, pequenez moral e intelectual das personagens – de um lado; e, de outro lado, a sociedade que dá provas de uma incrível maturidade, dignidade e bom-senso, entendendo que se trata de comunismo, exprimindo sua clara oposição à peste vermelha e seu apego aos princípios cristãos, ao patriotismo, à lei e à liberdade.

    Assim na Romênia como no Brasil há a mesma seleção negativa, que faz da classe política um espelho distorcido, que não representa a sociedade. E a fonte desta corrupção estrutural da classe política é, em ambos os países, na maior parte, a distorção da vida política pelo comunismo – tanto em sua forma violenta, o terrorismo de estado, ou “de guerrilha”, que imprimiu suas marcas há muitos decênios, quanto, principalmente, a mentira institucionalizada ulteriormente e a rede de cumplicidade política-mídia-negócios, constituindo um establishment oligárquico, uma ordem de ladrões, que se pôs no comando do Estado. Dito de outro modo, o estado atual da classe política reflete a falta/necessidade de lustração, de limpeza do comunismo.

    Um extraterrestre que tivesse observado, tanto na Romênia como no Brasil, há cerca de dois anos, as manifestações esquerdistas de rua – passe-livre no Brasil, união-salvadora da Romênia – perguntar-se-ia, admirado, como se chegou, em novembro de 2014, e nos últimos meses no Brasil, ao fenômeno exatamente, mas exatamente contrário.

    A explicação que eu daria ao extraterrestre seria esta: o que viste em 2013 não era legal; eram movimentos postos na direção da esquerda, de uma minoria revolucionária leninista, seja sob a forma gramscista-petista, sorosista-ocupista, ou securista-pedessita, bolchevique-putinista, mungista-craciunelista etc.; a mensagem era anti-liberdade (ou seja, anti-capitalismo, anti-americanismo), não sendo os participantes capazes de articular sequer um slogan mais coerente do que “estamos cagando e andando para o voto” (o que também sentem quanto às instituições e ao reinado da lei)

    Mas em 2014, os romenos saíram para protegerem a correção do voto – essência da democracia, para protestarem contra o comunismo do PSD, para defenderem o estado de direito, e para evitarem que a Romênia escorregasse para fora do Ocidente e do Mundo Live.

    Os brasileiros protestam igualmente (2014-2015) contra a fraude da votação, contra a derivação comunista sob a ação do PT e do Foro de São Paulo – que zombam do estado de direito e ameaçam tirar o Brasil do Mundo Livre.

    E o cúmulo! NINGUÉM FEZ UM COMPLÔ. Ninguém financiou os movimentos respectivos, nenhum partido esteve por trás, nenhuma agência, nenhuma ONG. É incrível para uma mente esquerdista, para a qual não pode haver tal manifestação maciça ESPONTÂNEA da parte da sociedade, tem de ter sido posta a serviço de alguém- daí, assim para a Romênia como para o Brasil, lançaram-se explicações das mais dementes – que por trás estariam os americanos, os judeus, os brancos, os fascistas etc.

    E diversas nulidades tentaram pôr-se à frente das manifestações, depois de estas já estarem constituídas – tentando desviá-las ou, pura e simplesmente, criar para si um prestígio imerecido, aproveitando-se das manifestações.

    Lamentavelmente nem no Brasil nem na Romênia existe uma força política, um partido em condições de assumir e representar estas expectativas claras, simples e legítimas da nação- ao menos entendê-las e dar-lhes expressão, e mesmo assim seria algo…Esperemos como terminarão as coisas no Brasil.

    Porque na Romênia, por enquanto, sabemos como terminaram: a Iohannis o poder subiu à cabeça, chegou a crer que todas aquelas pessoas saíram em seu favor porque ele é alemão e canta bem – que outro mérito que ele tivesse eu praticamente não observei, e agora está convencido de que, com este mandato, pode fazer toda espécie de coisas – entre as quais, distorcer o eixo Bucareste-Londres-Washington deixada por Băsescu, para levá-lo para Berlim (e Berlim levá-lo para Moscou). E conviver harmoniosamente com Ponta – porque apenas o USL vive eternamente – e, em geral, não brigar com ninguém (logicamente, com ninguém, exceto com Băsescu), nem ao menos com o embaixador da Rússia, por maiores grosserias que fizesse.

  7. Anca Cernea
    14 aprilie 2015

    Explicações para Brasileiros:

    Traian Băsescu – o ex-Presidente da Romênia, que o establishment póscomunista odeia, porque ele condenou oficialmente, com base no Relatório da Comissão Tismaneanu, o regime comunista como ilegítimo e criminoso, porque combateu eficazmente a corrupção e porque instalou solidamente o pais no eixo Bucareste-Londres-Washington, para nos proteger das ambições imperiais da Russia.

    Klaus Iohannis – o Presidente atual, do partido liberal PNL, ganhou as eleições em Novembro 2014 graças a uma grande mobilização nacional – mas a mobilização era para impedir que Victor Ponta, do PSD (antigo partido comunista) ganhasse por uma fraude e destruisse todo o que Băsescu tinha feito para que a Romênia ficasse no Mundo Livre. Iohannis não tinha nenhum mérito especial, além de ser mais decente do que Ponta (o que não é muito) e de cantar muito bem o hino nacional.
    Depois, Iohannis e seus colaboradores tem dado sinais de querer mudar o eixo das nossas alianças, para que passe por Berlin – isso significa alinhar a nossa política externa à da Alemanha, que é muito mais tolerante às ambições russas na nossa região. Não foi isso o significado do mandato que Iohannis recebeu dos Romenos em 2014.

    USL – aliança PSD-PNL, que tentou derrubar Băsescu em 2012

  8. Anca Cernea
    14 aprilie 2015

    Minha imensa gratidão para o Elpídio Fonseca por ter traduzido o meu artigo e o meu comentário (e por me apresentar de forma tão gentil, que não mereço nem de longe).
    Devo ao Professor Olavo tudo o que sei sobre o Brasil, mas não só – suas percepções sobre a realidade brasileira têm-nos ajudado a mim e aos meus colegas entender melhor o que estava acontecendo no nosso próprio país, a Roménia, e também o que está acontecendo neste planeta em geral, da religião até à cultura e da cultura até à política.
    Nós traduzimos centenas de páginas de artigos de Olavo de Carvalho e as publicamos no nosso portal, In Linie Dreapta. O portal mesmo nasceu em 2010, muitos dos seus fundadores sendo motivados por um conselho que o Prof. Olavo nos deu em 1997, quando o encontramos na Roménia: éramos então um grupo de amigos, jovens conservadores, e nós estávamos perguntando se deviamos ou não nos envolver na política ativa. O Prof. Olavo disse-nos que o que deviamos fazer era estudar e preparar-nos, para logo nos envolvermos na guerra cultural – criando assim, no nosso país, o ambiente cultural necessário a partir do qual pudesse surgir um partido político adequado, que realmente correspondesse as expectativas do nosso grupo e da nossa nação.
    Portanto, a nossa dívida de gratidão para com Olavo de Carvalho é muito grande.
    Através dele, o Brasil é conhecido e amado na Roménia.
    Inspirado por ele, Elpídio Fonseca, um distinguido conhecedor da língua e da cultura romena, está traduzindo e oferecendo para o público brasileiro os livros dos melhores pensadores romenos – Vladimir Tismaneanu, Gabriel Liiceanu, Andrei Plesu.

  9. Elpidio Fonseca
    14 aprilie 2015

    Prezada Anca Cernea,

    Eu é que agradeço a tua gentileza por te alegrares com minha tradução de teu artigo, tão lúcido e tão revelador das ligações íntimas e misteriosas entre esses dois povos dos extremos.

    Em primeiro lugar, peço-te desculpas por escrever em português, mas, como diria meu professor de latim, Rafael Falcón: “Ne sutor ultra crepidam”. Meu domínio da bela língua romena ainda está restrito à leitura, tradução e conversação, ainda não se tendo estendido para a escrita – o que pretendo esforçar-me para conseguir.

    E, como se vê pelo teu texto, o teu domínio do português é praticamente completo, e bem me lembro daquela tarde em que Cristina e eu fomos visitar a ti e a teu marido, Vincenţiu, e nos revelaste que tinhas aprendido o português através do alemão, o que me pareceu de fato algo portentoso.

    Lembro-me da nossa chegada a vossa casa, e de como disseste, entre alegre e sem jeito: “Como é oferecer café a brasileiros?” e das poucas horas que passamos juntos, num congraçamento de culturas, que me deixou boas recordações até hoje, parte das quais registradas nessas duas fotos, tiradas então, no verão de 2009.

    Que bela tarde aquela de sábado, em que nos pusemos a conversar acerca de Voegelin, Antelman, entre outros, e te dispuseste, tão prestativa, a interceder em nosso favor e contatar o filósofo Horia-Roman Patapievici – na época, 2009, Presidente do Instituto Cultural Romeno- para entrar em contato com o mosteiro de Rohia e conseguir a liberação dos direitos autorais para a publicação de O Diário da Felicidade, de Steinhardt, pois estávamos esperando fazia mais de um ano a resposta da editora do mosteiro, e ela não chegava….Foi a primeira vez que ouvi falar de Patapievici e isso me levou a procurar livros dele na Humanitas, já tendo, até agora, traduzido “Vôo contra a flecha”, sem previsão de data de publicação pela editora.

    Quanto então nos falaste bem do Professor Olavo de Carvalho e da imensa cultura e capacidade didática dele, e do trânsito que ele tinha perante os grandes intelectuais romenos. Lembro-me que Dona Elza, tua mãe, dizia também ouvir o “True Outspeak”.

    Lembra-me ainda que, no caminho, pois tu e teu marido estáveis prestes a sair para receber uns materiais na clínica, ele nos dizia do trabalho dele, de dar conforto a crianças que estavam moribundas….

    E, voltando para casa, lembra-me a observação de Cristina: “Fazia muito tempo que não via pessoas falarem com tão belo estilo o romeno. Senti-me feliz por saber que ainda se mantém a língua nesse nível.”

    Gostaria, por fim, de agradecer-te pela tua coragem, empenho, inteligência, capacidade de elucidar os assuntos de que tratas, viveza e verdadeiro “dom de línguas” (fiquei zonzo de ver a tua bela interpretação, em 29 de maio do ano passado, do polonês em romeno, no programa Înapoi la argument em que o Sr. Patapievici entrevistava o Sr. Bronislaw Wildstein: assombrosa!).

    Continua teu trabalho e que Deus te abençoe muito.

    Um grande abraço cá do outro lado do Atlântico, enviado com muito carinho pelo irmão mais novo, o Brasil, à sua irmã mais velha e sábia, a sobranceira Romênia.

    Elpídio Fonseca

  10. pista laszlo
    14 aprilie 2015

    Nu are mare importanţă, dar remarc că şi la mitingurile anti Dilma şi anti Foro de Sao Paolo, ca la orice miting există şi provocatori infiltraţi.

    În poza nr. 4 numărând de jos, chiar în fruntea coloanei de manifestanţi (nu întâmplător) sunt două persoane care ţin o pancartă pe care scrie “Intervencao constitucional militar de direita Ja”. Adică “Intervenţie constituţională militară de dreapta Ja”.

    Un asemenea apel, la o lovitură de stat militară de dreapta este ceva de neconceput în America Latină, e ca o pânză roşie în faţa taurului. Sunt convins că nu scrierile lui Olavo, pe care le cunosc de pe ild, ar fi putut inspira aşa ceva.
    Cred că este o provocare. Faptul că scrie intervenţie “constituţională” este irelevant, ba poate chiar o subliniere a sensului lozincii. Şi înlăturarea lui Salvador Allende din Chile de către generalul Augusto Pinochet a fost cât se poate de constituţională. Guvernul Allende fusese scos în afara legii de către Parlament şi Curtea Constituţională, dar uzurpa puterea, refuzând să plece.

    Cu toate acestea, Allende a rămas în mitologie ca un martir al stângii democratice iar Pinochet ca un tiran sângeros. Un tiran sângeros care a plecat de bunăvoie de la putere, după ce a condus Chile la prosperitate şi democraţie.

    Şi cuvântul “Ja” are sens, e DA pe nemţeşte. Adică după ce că protestatarii fac apel la lovitură militară de dreapta mai sunt şi nazişti pe deasupra, din moment ce se exprimă în germană. Mesajul de propagandă al puterii, “Elita albă contra Dilmei” ar putea însemna în această logică “Naziştii contra Dilmei”. Dar şi pervertirea mesajului “Olavo tem Razao”/Olavo a avut dreptate. Stânga ar putea scoate intepretarea forţată “Olavo a avut dreptate. Vrem dictatură militaro-fascistă”.

    Ar fi fost relevant să văd ce au spus presa, televiziunile, blogerii stângii şi ai puterii. Dacă au dat amploare pancartei respective e clar că a fost o provocare.
    Şi ce-or fi căutat chiar în fruntea coloanei? Oamenii de ordine ai organizatorilor nu i-au fi văzut? Olavo precis s-o fi enervat dacă o fi văzut poza asta.

  11. Transsylvania Phoenix
    14 aprilie 2015

    OFF TOPIC:
    Are cineva idee pe unde se dau micii si berea in schimbul votului aici in sudul Californiei?
    Eu cu nevasta-mea si fi-miu am votat cu Iohannis fiinca ni s-a promis cate o halba de Timisoreana si 4 mici cu mustar si chifla. Ne-am facut si permise temporare de calatorie la consulat aici in Los Angeles ca sa putem vota (pasapoartele fiind expirate) si am platit $78 pe cap de Roman diasporez, total $238, doar ca sa ne alegem si noi cu ceva. Ca sa nu mai spun de condus pana la consulat si inapoi, 2 calatorii, 4 ore in total. Insa uite ca a trecut aproape jumatate de cand ni s-au promis mici si bere pentru vot si tot nu stim unde sa mergem sa le luam.
    Va rog, colegii care sunteti in Romania dati un telefon la Senat si intrebati-l pe dl. Tariceanu daca stie unde trebuie sa mergem. La restaurantul “Dunarea” din Anaheim au spus ca n-au idee despre ce vorbim. La “Sabina” pe Vine st. in Hollywood au spus ca vechii patroni s-au pensionat si astia noi au ras de mine cand i-am intrebat daca participa la programul mici si bere pentru voturi.
    Va rog ajutati-ne, suntem, disperati!
    Transilvania Phoenix si familia

Lasă un răspuns

Adresa ta de email nu va fi publicată. Câmpurile obligatorii sunt marcate cu *

Campania pentru “alegerile” la președinția Rusiei programate pentru 15-17 Martie se înfierbântă. Nu încape îndoială că Vladimir Vladimirovici va fi “reales la al N-șpelea congres”, dar întrebările pasionante care rămân sunt: 1) Câți contracandidați vor fi lăsați în cursa electorală măcar așa, de ochii lumii? 2) Cine va mai fi aruncat din tren înainte de …

Putin-stalin-1000x600-11

Comunitatea ucraineană din București invită publicul și presa să participe la un marș care marchează doi ani de la invazia Rusiei din Ucraina – „un moment greu, 24 februarie 2024, comemorarea unei zile negre din istoria noastră și din istoria Europei, momentul declanșării invaziei pe scară largă de către Federația Rusă și generarea celei mai …

protest ucraina arcul de triumf
Ce ai mai putea citi
ro_RORomanian